25 euro voor een opvulbehandeling

• Geplaatst op 24 Mei 2019
• Door Miranda Haas
• Geplaatst in Coaching, Salonmanagement
• 4

Nagelstyling is een vak, ons vak!

Ik kreeg vandaag (voor de zoveelste keer) de vraag of ik een nagelstyliste wist die goed was in Nail Art.
Dit bericht beantwoord met de naam van een styliste in haar buurt.

Even later een reactie: Of ik toevallig nog iemand wist die minder duur is. Het hoeft niet persé een gediplomeerd iemand te zijn, mocht ook gewoon gecertificeerd zijn 

Wat ik heb geantwoord is dit:

Volgens mij vraagt zij 45 euro voor een opvulbehandeling als ik me niet vergis?

Als dat te duur is weet ik inderdaad geen andere goede stylisten. 45 euro is voor het opvullen van kunstnagels best goedkoop namelijk.
De stylisten die het voor dit bedrag doen verdienen in elk geval veel minder dan bv. een huishoudelijke hulp, schilder, bakker, slager, caissière etc.

Ik leg je graag uit hoe dat komt

Het bedrag, 45 euro, is inclusief alle kosten. Dat wil zeggen:

- 21% btw die er direct al afgaat voor de belasting. Over: 37,19
- 4 tot 6 euro materiaal aan nagelproducten. Neem voor het gemak even 5 euro. Over: 32,19
- Gemiddeld 15% variabele lasten per behandeling (koffie, thee, poetsmiddelen, gas water licht etc). Over: 27,37
- Vaste lasten (huur, verzekeringen, abonnementen, etc. neem ik even heel laag omdat er veel aan huis werken) 10% van de behandeling. Over: 22,87
- Van die 21,67 wat dan over zijn gaat inkomstenbelasting af. Over: 13,72
- Dit bedrag delen door gemiddeld 1,5 uur die nodig is per opvulbehandeling, dan kom je uit op een uurloon van 9,15
- Geen vakantiegeld, geen pensioenopbouw, geen arbeidsongeschiktheidsverzekering etc etc
- Deze opsomming is nog lang niet compleet, maar alle details zal ik je besparen 

En... dit houdt ze over per uur als er een klant bij haar is!

Wanneer er geen klant zit levert haar tijd dus niks op.

Denk aan de tijd die nodig is voor bijscholing, om te poetsen en desinfecteren zodat klanten in de salon niks oplopen (schimmelnagels, bacteriën etc), tijd die nodig is om foto’s te maken en wellicht te communiceren op Facebook of website, tijd die onbetaald is wanneer ze onverhoopt een keer ziek is, vakantieuren/dagen of zorgverlof, de tijd die verloren gaat wanneer een klant niet op tijd afzegt, de tijd die nodig is voor de administratie, het lezen van vakliteratuur enz enz

Dan is er nog de ook aanschaf van steeds weer nieuwe trendkleuren, glitters etc die nodig zijn om klanten iets nieuws te kunnen blijven aanbieden. 

Wanneer ik personeel wil aannemen en zeg: 'Prima, je mag meteen beginnen. Ik betaal je wel alleen de uren dat er klanten zijn. Poetsen, oefenen en voorbeelden maken moet je ook doen, maar die tijd betaal ik niet, dat is me te duur.'

Ze kijken me dan heel raar aan omdat men het normaal vind om een fulltime salaris te krijgen terwijl er veel minder uren echt klanten binnen zijn waaraan ze werken… Nee, ze vinden het logisch dat ze betaald worden vanaf het moment dat hun werkdag begint totdat ze naar huis gaan. Gek niet?

Want als ze naar een nagelstyliste gaan dan is dat opeens anders. Dan wordt een uurtarief met een uurloon vergeleken. Waarom? Zijn zij of hun tijd minder waard? Of begrijp ik het verkeerd?

Je vraagt je misschien af waarom ik moeite doe om dit allemaal aan je uit te leggen. Dat doe ik omdat ik les geef in salonmanagement en wanneer ik stylisten in deze les uitleg wat hun salaris is als ze voor 25 euro werken dan schrikken ze enorm.

Ze leggen daar namelijk geld op toe! 

Kijk, als iemand dit voor zijn hobby doet, prima. Dan kan dat voor dit bedrag, immers elke hobby kost geld.
Als er stylisten zijn die nagels doen en uit eigen zak (of van hun partner, whatever) alles sponsoren en bijleggen dan is dat natuurlijk ook prima. 

Er zijn echter ook stylisten die voor 25 euro werken en DENKEN dat ze geld verdienen en met hen en hun klanten heb ik te doen. Zij werken zich vaak te pletter (want ze vinden het zo leuk), houden niks over, hebben vaak geen budget voor een goede stofafzuiging, wegwerphandschoenen, hygiene vijlen of bijscholing, wat ten koste gaat van haar eigen gezondheid en die van haar klant.
Met wat pech kopen ze ook nog ongekeurde producten (die om gezondheidsredenen niet zijn toegestaan in Nederland), maar natuurlijk wel lekker goedkoop zijn…

Ik wil alleen maar zeggen:

Nagelstyling is een vak, ons vak!

Omdat dit onderwerp, prijsbepaling, regelmatig ter sprake komt in lessen of tijdens coaching sessies dacht ik 'ik heb het nu toch uitgebreid geschreven, ik kopieer het en plaats het in onze besloten groep voor stylisten'. Er wordt immers vaker mee geworsteld. 

Op dat moment had ik noot verwacht hoe vaak mijn bericht gekopieerd en gedeeld zou worden! Bizar hoeveel nagelstylisten en collega opleiders en distributeurs blij waren met deze uitleg en vroegen of ze het mochten gebruiken. 

Ja natuurlijk mag dat! Ik gun elke styliste een goed inkomen, dat is mijn werk. Jullie coachen naar succes, maar man o man wat heb ik onderschat hoe erg dit speelt in 'nagelland'.

Daarom heb ik er een blogartikel van gemaakt en krijgt dit nog een vervolg. Na mijn bericht aan deze potentiële klant kwam namelijk een reactie terug.

Mijn dank daarvoor aan haar want zo ontstond er een interessante chat waarin zij haar kant deelde en ik de mijne met respect voor beide standpunten.